Սիրում եմ ամառային բառապաշարը, երբ ցուրտ բառը փոխարինվում ա հով բառով, երկարաթևը բառարանից դուրս ա ընկնում, կանաչը դառնում ա խոտի հոմանիշը, ծաղիկը բզեզի տունն ա դառնում, անձրև բառը ծիածանով ա ածանցվում, արևը դառնում ա անձնական դերանուն, իսկ երեկոյան թեթև քամին՝ ըղձական եղանակի բայաձև, երբ մրգերը ճյուղերի շարունակությունն են, իսկ մտքերը շոգից իրար են կպնում ու դառնում ամառային մենախոսություն։
Սիրում եմ ամառային բառապաշարը։ Ընդհանրապես՝ սիրում եմ էդ լեզվով խոսել։
Հենրիկ Պիպոյան